Unleashed
Stories

Μύθοι και αλήθειες για την αντίσταση ενάντια στο Γ’ Ράιχ

Το ακόλουθο, πολύ δημοφιλές, κειμενάκι που κυκλοφορεί εδώ και χρόνια στα ελληνικά social media συγκρίνει τις ημέρες που κράτησε η αντίσταση ευρωπαϊκών χωρών στον γερμανικό επεκτατισμό κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. 

Πόσες ημέρες κράτησε η αντίσταση κάθε ευρωπαϊκής χώρας στο 3ο Ράιχ;
1) Ελλάδα – 219 ημέρες.
2) Νορβηγία – 61 ημέρες
3) Γαλλία – 43 ημέρες (παρόλο που είχε μεγάλη αντίσταση)
4) Πολωνία – 30 ημέρες
5) Βέλγιο – 18 ημέρες
6) Ολλανδία – 4 ημέρες
7) Γιουγκοσλαβία – 3 ημέρες
8) Δανία – 0 ημέρες. Είναι γνωστή η ιστορία του Δανού βασιλιά, ο οποίος παρέδωσε το στέμμα του σε ένδειξη υποταγής σε ένα μοτοσικλετιστή  του Χίτλερ, που απλά πήγε να μεταφέρει την αίτηση για διέλευση των ναζιστικών στρατευμάτων.
9) Λουξεμβούργο – 0 ημέρες
10) Τσεχοσλοβακία – 0 ημέρες
11) Αλβανία – 0 ημέρες

Το παραπάνω κείμενο είναι πλήρως ανιστόρητο όχι μόνο σε σχέση με την Ελλάδα αλλά και με τις άλλες χώρες καθώς ο μοναδικός του στόχος είναι να δημιουργήσει μία πλαστή εθνική υπερηφάνεια.

Επιπλέον, να υπενθυμίσουμε πώς όταν μιλάμε για Γ’ Ράιχ αναφερόμαστε στην Ναζιστική Γερμανία και όχι στις δυνάμεις του Άξονα (Γερμανία, Ιταλία, Ιαπωνία αρχικά, Ρουμανία, Ουγγαρία, Βουλγαρία στη συνέχεια και Κροατία, Σλοβακία που δημιουργήθηκαν ως ως κράτη μαριονέτες).

Ας δούμε τα πραγματικά γεγονότα και νούμερα.

Πολωνία (ισχυρισμός 30 ημέρες)
Αντιμετωπίζοντας διπλή εισβολή (από Γερμανία στα δυτικά και Σοβιετική Ένωση στα ανατολικά) κατάρρευσε ολοκληρωτικά στις 6 Οκτωβρίου 1939. Η γερμανική εισβολή είχε ξεκινήσει την 1η Σεπτεμβρίου ενώ η σοβιετική την 17η Σεπτεμβρίου. Η Πολωνία δεν συνθηκολόγησε ποτέ. Οι Πολωνοί αμύνθηκαν χωρίς συμμάχους.

Δανία (ισχυρισμός 0 ημέρες)
Η ναζιστική εισβολή στην όμορη Δανία (9 Απριλίου 1940) ήταν αιφνιδιαστική και πράγματι ήταν η πιο σύντομη. Η χώρα είχε υπογράψει σύμφωνο μη επίθεσης με τη Γερμανία, το οποίο και προφανώς δεν τηρήθηκε. Συγκριμένα τα στρατεύματα ξεκίνησαν 20 λεπτά πριν παραδώσει ο Γερμανός πρέσβης το τελεσίγραφο. Η πεδινή μορφολογία της χώρας ευνοούσε ναζιστικό πεζικό και άρματα μάχης, η Λουφτβάφε βομβάρδιζε άμαχο πληθυσμό ενώ παράλληλα είχε γίνει απόβαση στο λιμάνι της Κοπεγχάγης. Η δανική κυβέρνηση και όχι ο ίδιος ο βασιλιάς Χριστιανός Ι ο οποίος είχε περιορισμένες αρμοδιότητες, ήταν αυτή που αποφάσισε να παραδοθεί. Ο Χριστιανός Ι που δεν διέφυγε στο εξωτερικό κατά την ναζιστική κατοχή σε αντίθεση με τους περισσότερους ευρωπαίους μονάρχες (μάλιστα το 1943 φυλακίστηκε) προστάτεψε τους Εβραίους της Δανίας ενώ δεν προκύπτει από καμία αξιόπιστη πηγή ότι παρέδωσε το στέμμα σε μοτοσικλετιστή του Χίτλερ. Αντιθέτως, ο συγκεκριμένος ισχυρισμός απαντάται μόνο σε ελληνικές ιστοσελίδες, κυρίως εθνικιστικού περιεχομένου.

Νορβηγία (ισχυρισμός 61 ημέρες)
Η εισβολή στην Νορβηγία ξεκίνησε παράλληλα με αυτή στη Δανία (9 Απριλίου 1940) επίσης αιφνιδιαστικά με τα ναζιστικά πλοία να φέρουν αγγλική σημαία προκειμένου να φτάσουν και να καταλάβουν τα λιμάνια. Στην αντίσταση γενικότερα  συμμετείχαν και γαλλοβρετανικές δυνάμεις που όμως ξεκίνησαν να  αποχωρούν με την εισβολή της Γερμανίας στη Γαλλία καθώς πλέον η Νορβηγία είχε μικρότερη σημασία για τους συμμάχους. Η αποχώρηση των στρατευμάτων ολοκληρώθηκε στις 8 Ιουνίου και στις 10 η Νορβηγία υπέγραψε ανακωχή.

Ολλανδία-Βέλγιο-Λουξεμβούργο (ισχυρισμός 4, 18 και 0 ημέρες)
Η εισβολή ξεκίνησε αιφνιδιαστικά (χωρίς κήρυξη πολέμου ή τελεσίγραφο) το βράδυ της 9ης Μαΐου 1940. Σκοπός ήταν η εισβολή στη Γαλλία μέσω Ολλανδίας, Βελγίου και Λουξεμβούργου προκειμένου να παρακαμφθεί η γαλλική αμυντική γραμμή Μαζινό (σύνορα με Γερμανία).
Ο  Ολλανδικός στρατός παραδόθηκε το βράδυ της βράδυ της 14ης Μαΐου. Την επόμενη ημέρα υπεγράφη και η συνθηκολόγηση. Την 28η Μαϊου συνθηκολογεί και το Βέλγιο.
Όσο για το Λουξεμβούργο, μία χώρα χωρίς τακτικό στρατό, είναι περιττό να γίνει οποιαδήποτε κουβέντα.

Γαλλία (ισχυρισμός 43 ημέρες)
Η εισβολή σε Ολλανδία, Βέλγιο και Λουξεμβούργο (9 Μάϊου)  θεωρείται ως η αρχή της μάχης της Γαλλίας καθώς αυτή ήταν κι ο πραγματικός στόχος. Στις 13 Μάϊου τα γερμανικά στρατεύματα βρίσκονται πλέον σε γαλλικά εδάφη, έχοντας παρακάμψει την αμυντική γραμμή Μαζινό. Στις 14 Ιουνίου καταλήφθηκε το Παρίσι και και η γαλλική κυβέρνηση εξαναγκάσθηκε σε ανακωχή, η οποία υπογράφηκε στις 22 Ιουνίου. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα η χώρα να διχοτομηθεί κι όχι να καταληφθεί ολόκληρη. Το βόρειο και δυτικό τμήμα τελούσε υπό γερμανική κατοχή ενώ το υπόλοιπο, γνωστό ως Γαλλία του Βισύ, κράτησε την ανεξαρτησία του αν και ουσιαστικά ήταν φίλια προσκείμενο στους ναζί χωρίς όμως να συμμετέχει σε στρατιωτικές επιχειρήσεις με τακτικό στρατό.

Αλβανία (ισχυρισμός 0 ημέρες)
Οι Αλβανοί δεν αντιμετώπισαν ποτέ τους Γερμανούς (συνεπώς δεν αναμετρήθηκαν ποτέ με το Γ Ράιχ) αλλά τους Ιταλούς ενώ δεν είχαν συμμάχους. Η εισβολή ξεκίνησε στις 7 Απριλίου του 1939 και 5 ημέρες μετά (12 Απριλίου) το αλβανικό κοινοβούλιο ψήφισε την ένωση με την Ιταλία και καθαίρεση του βασιλιά Ζογκ το στέμμα του οποίου δόθηκε στον βασιλιά της Ιταλίας Βίκτωρα Εμμανουήλ Γ’.

Τσεχοσλοβακία (ισχυρισμός 0 ημέρες)
Η προσάρτησης της Τσεχοσλοβακίας στην Γερμανία έγινε πριν την έναρξη του Β ΠΠ αρχικά με την προσάρτηση κατόπιν συμφωνίας της περιοχής της Σουδητίας με 3.500.000 Γερμανούς κατοίκους να αποτελούν ισχυρή μειονότητα. Επρόκειτο για την Συμφωνία του Μονάχου (Σεπτέμβριος 1938) στην οποία συμμετείχαν Γερμανία, Ιταλία, Αγγλία, Γαλλία όχι όμως η άμεσα ενδιαφερόμενη Τσεχοσλοβακία. Η Γερμανία με την συμφωνία αυτή δεσμεύτηκε να μην διεκδικήσει άλλα εδάφη από την Τσεχοσλοβακία. Κάτι που φυσικά δεν τήρησε καθώς 6 μήνες αργότερα εντελώς αιφνιδιαστικά τα στρατεύματα της εισέβαλαν και διαμέλισαν υπόλοιπη χώρα στο Προτεκτοράτο της Βοημίας και της Μοραβίας και το Σλοβακικό Κράτος. Κάποια εδάφη προσαρτήθηκαν στην Ουγγαρία και την Πολωνία. Η Τσεχοσλοβακία δεν πρόλαβε καν να αντισταθεί έχοντας ουσιαστικά προδοθεί (όπως και οι ίδιοι θεώρησαν) από τους συμμάχους και την Συμφωνία του Μονάχου.

Γιουγκοσλαβία (ισχυρισμός 3 ημέρες)
Η εισβολή στην Γιουγκοσλαβία ξεκίνησε στις 6 Απριλίου του 1941 από τις συνδυασμένες δυνάμεις Γερμανίας, Ιταλίας και Ουγγαρίας. Έληξε με την άνευ όρων παράδοση του Βασιλικού Γιουγκοσλαβικού Στρατού στις 17 Απριλίου. Αξίζει να σημειωθεί ότι λίγες μόλις μέρες πριν την εισβολή η Γιουγκοσλαβία είχε συμφωνήσει να προσχωρήσει στις Δυνάμεις του Άξονα όμως η κυβέρνηση έπεσε με πραξικόπημα με αποτέλεσμα να αλλάξει στρατόπεδο.

Ελλάδα (ισχυρισμός 219 ημέρες)
Η Ελλάδα μπήκε στον Β ΠΠ στις 28 Οκτωβρίου 1940 αντιμετωπίζοντας τους Ιταλούς που είχαν στο πλευρό τους και τον Αλβανικό στρατό. Όχι όμως του Γερμανούς. Η κατάληψη της Ελλάδας ήταν ένα προσωπικό στοίχημα του Μουσολίνι που όμως έχοντας υποτιμήσει τον αντίπαλο ξεκίνησε την επέλαση με μικρό στρατό, χωρίς ποτέ να γίνει καλή τροφοδοσία και μη γνωρίζοντας  σωστά την τοπογραφία. Αποτέλεσμα οι Ιταλοί να γνωρίσουν απανωτές ήττες.

Τα πράγματα απέναντι στην γερμανική πολεμική μηχανή ήταν σαφώς εντελώς διαφορετικά. Η επίθεση ξεκίνησε στις 6 Απριλίου του 1941 (παράλληλα με την εισβολή στην Γιουγκοσλαβία). Στις τις 9 Απριλίου τα ναζιστικά στρατεύματα καταλαμβάνουν την Θεσσαλονίκη. Στις 13 Απριλίου ο Χίτλερ αποφασίζει την πλήρη κατοχή της Ελλάδας καθώς μέχρι τότε στόχος ήταν μόνο τα εδάφη μέχρι το βόρειο Αιγαίο. Στις 23 Απριλίου γίνεται η επίσημη παράδοση των Ελληνικών δυνάμεων στην Αλβανία τόσο στους Γερμανούς όσο και στους Ιταλούς και στις 27 οι Γερμανοί μπαίνουν στην Αθήνα. Στις 29 Απριλίου σχηματίζεται η δωσίλογη κυβέρνηση Τσολάκογλου. Οι Γερμανοί χρειάστηκαν 23 ημέρες. Οι Ιταλοί… μία αιωνιότητα.

Φυσικά ακολούθησε και η μάχη της Κρήτης (20 Μάϊου έως 31 Μάϊου) που αν όμως προσμετρηθεί χρονικά τότε θα πρέπει να να πιστώσουμε σε χώρες όπως π.χ. η Δανία ή Γαλλία ότι δεν τέλεσαν ποτέ υπό κατοχή καθώς τόσο οι Νήσοι Φερόες και η Ισλανδία για τους Δανούς όσο και η νότια Γαλλία παρέμειναν ελεύθερες.

Στις μάχες στην ηπειρωτική χώρα η Ελλάδα είχε μικρή στήριξη από δυνάμεις της Βρετανικής Κοινοπολιτείας ενώ στην Μάχη της Κρήτης οι σύμμαχοι ήταν υπερδιπλάσιοι των Ελλήνων μαχητών.

Related posts

Οι Φινλανδοί κατέβασαν την σβάστικα 75 χρόνια μετά την πτώση του Γ’ Ράιχ

admin

Το τζαμί στη Θεσσαλονίκη που έγινε κινηματογράφος κι εμπορικό κέντρο

admin

Το γλωσσάρι της πολιτικής | Για να ξέρει η αριστερά τι ποιεί η δεξιά και τούμπαλιν

admin